Αριθμός 433/2024
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Δ΄
 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 2 Φεβρουαρίου 2021, με την εξής σύνθεση: Μαρία Καραμανώφ, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Δ΄ Τμήματος, Μαρίνα Παπαδοπούλου, Ηλίας Μάζος, Σύμβουλοι, Ιωάννης Μιχαλακόπουλος, Χάιδω Ευαγγελίου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Μαρία Τσαπαρδώνη.

A. Για να δικάσει την από 19 Ιουλίου 2017 αίτηση:

του Γέροντα *** μοναχού, κατά κόσμον . του ., κατοίκου Ιερού Κελίου *** Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο *** (Α.Μ. *** Δ.Σ. Θεσσαλονίκης), που τον διόρισε με πληρεξούσιο και ο οποίος κατέθεσε δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 26 του ν. 4509/2017, περί μη εμφανίσεώς του,

κατά της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους Άθω, η οποία δεν παρέστη.

Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθούν: α. το υπ’ αριθμ. Φ../././10.5.2017 έγγραφο της Ιεράς Κοινότητος του Αγ. Όρους, β. το υπ’ αριθμ. ././23.8.2016 απόσπασμα πρακτικού της . τακτικής συνεδρίασης της Ιεράς Συνάξεως (15.7.2016) της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους, γ. το υπ’ αριθμ. ././22.2.2017 απόσπασμα πρακτικού της . τακτικής συνεδρίασης της Ιεράς Συνάξεως (31.1.2017) της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.

B. Για να δικάσει την από 24 Μαρτίου 2019 αίτηση:

του Γέροντα *** μοναχού, κατά κόσμον . του ., κατοίκου Ιερού Κελίου Αγίων . Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο *** (Α.Μ. *** Δ.Σ. Θεσσαλονίκης), που τον διόρισε με πληρεξούσιο και ο οποίος κατέθεσε δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 26 του ν. 4509/2017, περί μη εμφανίσεώς του,

κατά των: 1. Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους Άθω και 2. Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους, οι οποίες δεν παρέστησαν.

Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθούν: α. η σιωπηρή τεκμαιρόμενη άρνηση της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους επί της από 3ης Δεκεμβρίου 2018 εφέσεώς του, β. η υπ’ αριθμ. ./3-16.11.2018 απόφαση ανάκλησης (απόσπασμα πρακτικού της . 25.9.2018 τακτικής συνεδρίασης) της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.

Γ. Για να δικάσει την από 4 Νοεμβρίου 2019 αίτηση:

του Γέροντα *** μοναχού, κατά κόσμον . του ., κατοίκου Ιερού Κελίου Αγίων . Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους, ο οποίος παρέστη με τους δικηγόρους 1. *** (Α.Μ. *** Δ.Σ. Θεσσαλονίκης), που τον διόρισε με πληρεξούσιο και ο οποίος κατέθεσε δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 26 του ν. 4509/2017, περί μη εμφανίσεώς του και 2. *** (Α.Μ. ***), που τον διόρισε με πληρεξούσιο,

κατά των: 1. Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους Άθω και 2. Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους, οι οποίες δεν παρέστησαν.

Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθούν: α. η σιωπηρή τεκμαιρόμενη άρνηση της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους επί της από 13ης Μαΐου 2019 εφέσεώς του κατά της υπ’ αριθμ. ././9.5.2019 απόφασης της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας, β. η ως άνω υπ’ αριθμ. ././9.5.2019 απόφαση της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Παρέδρου Ιωάννη Μιχαλακόπουλου.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος που εμφανίστηκε, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου  κ α ι

Α φ ο ύ  μ ε λ έ τ η σ ε  τ α  σ χ ε τ ι κ ά  έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε  κ α τ ά  τ ο ν  Ν ό μ ο

1. Επειδή, για την άσκηση της πρώτης από τις υπό κρίσιν αιτήσεις έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (ειδικά έντυπα παραβόλου υπ’ αριθμούς ., ., .).

2. Επειδή, με την πρώτη αυτήν αίτηση ο αιτών ζητεί ν’ ακυρωθούν: α) η απόφαση της Γεροντίας της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, υπό στοιχεία «θέμα (.)» της . τακτικής συνεδριάσεως του οργάνου, η οποία ελήφθη την 15-28.7.2016 και με την οποίαν -κατά βάσιν- αποφασίσθηκε να διαγραφεί ο αιτών από το Μοναχολόγιό της, να εγκαταλείψει εντός διμήνου εξάρτημα της Μονής, όπου εγκαταβίωνε και να της το παραδώσει, β) απόφαση του αυτού οργάνου [υπό στοιχεία «θέμα (.)» της . τακτικής συνεδριάσεώς του], ληφθείσα την 31.1-13.2.2017, με την οποίαν αποφασίσθηκε να διενεργηθεί αμέσως η διαγραφή του αιτούντος από το Μοναχολόγιο, η αποβολή του από το ως άνω εξάρτημα και η απέλασή του από τα όρια της Μονής και γ) έγγραφο της Ιεράς Κοινότητος του Αγ. Όρους, υπ’ αρ. πρωτ. Φ.././. της 10.5.2017 (ν. ημ.), με το οποίο του γνωστοποιείται ότι δεν μπορούν ν’ αποτελέσουν αντικείμενο εξετάσεως από την Ι. Κοινότητα οι ασκηθείσες από αυτόν ενώπιόν της εφέσεις κατά των δύο ανωτέρω αποφάσεων της Μονής.

3. Επειδή, για την άσκηση της δεύτερης από τις υπό κρίσιν αιτήσεις έχει ωσαύτως καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (ηλεκτρονικό παράβολο με κωδικό .).

4. Επειδή, με την δεύτερη αίτηση ο αιτών ζητεί ν’ ακυρωθούν οι εξής μεταγενέστερες πράξεις: α) η απόφαση της αυτής Γεροντίας, υπό στοιχεία «θέμα (.)» της . τακτικής συνεδριάσεως του οργάνου, η οποία ελήφθη την 25.9-8.10.2018 και με την οποίαν η Γεροντία ανεκάλεσε τις ανωτέρω αποφάσεις της των ετών 2016 και 2017, β) η τεκμαιρομένη σιωπηρά, λόγω απράκτου παρόδου τριμήνου, απόρριψη εφέσεως που είχε ασκήσει αυτός την 3.12.2018 ενώπιον της Ιεράς Κοινότητος του Αγ. Όρους, ζητώντας να εξαφανισθεί η ανωτέρω συμπροσβαλλομένη πράξη της Γεροντίας της Μονής.

5. Επειδή, και για την άσκηση και της τρίτης, υπό κρίσιν αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (ηλεκτρονικό παράβολο με κωδικό ***).

6. Επειδή, με την τρίτη αυτήν αίτηση ο αιτών ζητεί ν’ ακυρωθούν οι εξής πράξεις που εξεδόθησαν κατόπιν των ανωτέρω και μετά από κλήση του προς παροχήν εξηγήσεων: α) η απόφαση της Γεροντίας της Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας, υπό στοιχεία «θέμα (.)» της . τακτικής συνεδριάσεως του οργάνου, η οποία ελήφθη την 2-15.4.2019 και με την οποίαν αποφασίσθηκε και πάλι να διαγραφεί από το Μοναχολόγιό της ο αιτών και ν’ απελαθεί από τα όρια της Μονής, αφού προηγουμένως παραδώσει στην κυρίαρχο Μονή το εξάρτημά της, όπου εγκαταβίωνε, β) η τεκμαιρομένη σιωπηρά, λόγω απράκτου παρόδου τριμήνου, απόρριψη εφέσεως που είχε ασκήσει αυτός την 15.5.2019 ενώπιον της Ιεράς Κοινότητος του Αγ. Όρους, ζητώντας την εξαφάνιση της ήδη συμπροσβαλλομένης, από 2-15.4.2019, πράξεως της Γεροντίας.

7. Επειδή, οι ανωτέρω τρεις αιτήσεις ακυρώσεως είναι συναφείς και πρέπει να συνεκδικασθούν.

8. Επειδή, το άρθρο 105 του Συντάγματος ορίζει ότι: «1. Η χερσόνησος του Άθω, από τη Μεγάλη Βίγλα και πέρα, η οποία αποτελεί την περιοχή του Αγίου Όρους, είναι, σύμφωνα με το αρχαίο προνομιακό καθεστώς του, αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού Κράτους, του οποίου η κυριαρχία πάνω σ’ αυτό παραμένει άθικτη. Από πνευματική άποψη το Άγιο Όρος διατελεί υπό την άμεση δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. … 2. Το Άγιο Όρος διοικείται, σύμφωνα με το καθεστώς του, από τις είκοσι Ιερές Μονές του, μεταξύ των οποίων είναι κατανεμημένη ολόκληρη η χερσόνησος του Άθω, … Η διοίκησή του ασκείται από αντιπροσώπους των Ιερών Μονών, οι οποίοι αποτελούν την Ιερή Κοινότητα. Δεν επιτρέπεται καμία απολύτως μεταβολή στο διοικητικό σύστημα ή στον αριθμό των Μονών του Αγίου Όρους, ούτε στην ιεραρχική τάξη και τη θέση τους προς τα υποτελή τους εξαρτήματα. Απαγορεύεται να εγκαταβιώνουν στο Άγιο Όρος ετερόδοξοι ή σχισματικοί. 3. Ο λεπτομερής καθορισμός των αγιορειτικών καθεστώτων και του τρόπου της λειτουργίας τους γίνεται από τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους, τον οποίο, με σύμπραξη του αντιπροσώπου του Κράτους, συντάσσουν και ψηφίζουν οι είκοσι Ιερές Μονές και τον επικυρώνουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η Βουλή των Ελλήνων. 4. Η ακριβής τήρηση των αγιορειτικών καθεστώτων τελεί ως προς το πνευματικό μέρος υπό την ανώτατη εποπτεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ως προς το διοικητικό μέρος υπό την εποπτεία του Κράτους, στο οποίο ανήκει αποκλειστικά και η διαφύλαξη της δημόσιας τάξης και ασφάλειας. 5. Οι πιο πάνω εξουσίες του Κράτους ασκούνται από διοικητή, του οποίου τα δικαιώματα και καθήκοντα καθορίζονται με νόμο. Με νόμο επίσης καθορίζονται η δικαστική εξουσία που ασκούν οι μοναστηριακές αρχές και η Ιερή Κοινότητα, ...».

9. Επειδή, ο Καταστατικός Χάρτης του Αγίου Όρους κυρώθηκε με το άρ. 1 του από 10 - 16 Σεπτεμβρίου 1926 ν. δ/τος (Α΄ 309). Σύμφωνα με τα άρθρα 7 - 35 του κυρωτικού αυτού ν. δ/τος, εντασσόμενα στο κεφ. Δ΄, υπό τον τίτλο «Απονομή της δικαιοσύνης εν Αγίω Όρει», τόσο για τις εκκλησιαστικές παραβάσεις μοναχών ή κληρικών [άρ. 7-8, 9 παρ. 1 (α), 11-13] όσο και για τις συνοριακές διαφορές μεταξύ Μονών ή τις διαφορές που αναφύονται από τα «ομόλογα», τα ειδικώς δηλαδή προβλεπόμενα έγγραφα (βλ. ΣτΕ 2193/1971) για την παραχώρηση της χρήσεως εξαρτημάτων των Μονών (άρ. 14-33 του κυρωτικού ν. δ/τος), αρμόδια σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό καθίστανται τα κατά τα ειδικώτερες διακρίσεις του νόμου όργανα (Γεροντίες ή Συνάξεις των Μονών, Ιερά Κοινότης κλπ.). Αντιστοίχους ορισμούς περιέχει και ο ίδιος ο Καταστατικός Χάρτης (κεφ. Δ΄«Δικαστήρια», άρ. 41 - 83, καθώς και άρ. 7 αυτού). Ο Καταστατικός Χάρτης περιέχει περαιτέρω ορισμούς και για τις σχέσεις Μονών και μοναχών, ρυθμίζει δε ειδικώς τις σχέσεις μεταξύ των κυριάρχων Μονών και των ανηκόντων ιδιοκτησιακώς σε αυτές εξαρτημάτων τους (άρ. 126-141), μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και τα «Καθίσματα» (άρ. 126). Οι εγκαταβιούντες σε αυτά μοναχοί αποτελούν μέλη της αδελφότητος της κυριάρχου Μονής (άρ. 127). Προβλέπεται ωσαύτως η έκδοση Εσωτερικών Κανονισμών για τις Μονές (άρθρο 9), ψηφιζομένων από τις ίδιες και εγκρινομένων από την Ιερά Κοινότητα. Ο εν ισχύι Εσωτερικός Κανονισμός της Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας θεσπίσθηκε το έτος 1980. Προβλέπει ότι αυτή έχει καθεστώς κοινοβιακής Μονής (άρ. 1ο αυτού), ρυθμίζει τα της Γεροντίας [άρθρο 3ο περίπτ. (γ), άρ. 4ο και επ.] ως συλλογικού οργάνου που «ασκεί την διοικητική και δικαστική εξουσία» (βλ. και άρθρα 111 επ. του Καταστατικού Χάρτη), εφαρμόζεται δε ο Εσωτερικός αυτός Κανονισμός (άρ. 66ον αυτού) και επί των μοναχών που εγκαταβιώνουν στα εξαρτήματα της Μονής.

10. Επειδή, κατά τα προκύπτοντα εκ του φακέλου ο αιτών κατέστη ρασοφόρος μοναχός αρχικώς στην Ι. Μ. Φιλοθέου του Αγ. Όρους το έτος 1995, ακολούθως δε το έτος 2006 έγινε δεκτός ως μοναχός προς εγκαταβίωση από την Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας και η Μονή τού παρεχώρησε με το υπό στοιχεία «Αριθ. Καθ. .», από 8.11.2010, «ομόλογον», το Ιερό Κάθισμα των Αγίων ... (γνωστό ως «...»). Μεταγενεστέρως, στις 15-28.7.2016, η Γεροντία της Μονής με την πράξη της υπό στοιχεία «θέμα (.)» της . τακτικής συνεδριάσεως του οργάνου, απεφάσισε να εγκαταλείψει ο αιτών εντός διμήνου το ως άνω εξάρτημα, να παραδώσει αυτός στην κυρίαρχο Μονή το «ομόλογον» και τα κλειδιά του, να διαγραφεί από το Μοναχολόγιό της και να παραδώσει το δελτίο απαλλαγής του από τον Φ.Π.Α. Τούτο δε, κατ’ επίκλησιν της απαγορεύσεως να εγκαταβιώνουν σχισματικοί εντός του Αγίου Όρους, η οποία απορρέει -πέραν των ανωτέρω- και από ρυθμίσεις του Εσωτερικού Κανονισμού της Μονής και δεδομένου ότι ο αιτών εφέρετο ότι για λόγους δογματικούς έπαυσε ν’ αναγνωρίζει ως επιχώριο αρχιερέα τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, διακόπτοντας την μνημόνευσή του και προτρέποντας προς τούτο και τους συμμοναστές του. Ακολούθως, με την από 31.1-13.2.2017 πράξη του αυτού οργάνου [υπό στοιχεία «θέμα (.)» της . τακτικής συνεδριάσεώς του], αποφασίσθηκε εκ νέου και βάσει νεωτέρων στοιχείων, αναγομένων στην συμπεριφορά του αιτούντος, να διενεργηθεί αμέσως η διαγραφή του από το Μοναχολόγιο (κατ’ επίκλησιν του άρθρου 46ου του Εσωτερικού Κανονισμού) και η αποβολή του από το ως άνω Ιερό Κάθισμα και επί πλέον ν’ απελαθεί αυτός από τα όρια της Μονής. Ο αιτών άσκησε εφέσεις [στις 13.8.2016, 4.1.2017 και 15.3.2017 (ν.η.)] κατά των δύο αυτών αποφάσεων της Γεροντίας της Μονής, απευθυνόμενες στην Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, υπό την αντίληψη ότι αυτή είχε αρμοδιότητα ως δευτεροβάθμιο δικαστήριο επί ζητημάτων πειθαρχίας των μοναχών κατά το άρθρο 72 του Καταστατικού Χάρτη. Η Ιερά Κοινότητα με το υπ’ αρ. πρωτ. Φ.././. της 10.5.2017 (ν. ημ.) έγγραφό της του γνωστοποίησε ότι δεν μπορούν ν’ αποτελέσουν αντικείμενο εξετάσεως από την Ι. Κοινότητα οι εφέσεις κατά των δύο ανωτέρω αποφάσεων της Γεροντίας της Μονής, για τον λόγο ότι, όπως αναφέρεται, η τελευταία δεν επελήφθη ως πρωτοβάθμιο δικαστήριο, αλλ’ ως όργανο διοικήσεως του νομικού προσώπου της Μονής.

11. Επειδή, ακολούθως οι αμέσως ανωτέρω προσβαλλόμενες αποφάσεις των ετών 2016 και 2017, που έλαβε η Γεροντία της Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας, ανεκλήθησαν με πράξη του αυτού οργάνου, υπό στοιχεία «θέμα (.)» της . τακτικής συνεδριάσεώς του, η οποία ελήφθη την 25.9-8.10.2018. Τούτο δε, προκειμένου να τηρηθεί η διαδικασία της προηγουμένης ακροάσεως του αιτούντος. Ο αιτών άσκησε και κατ’ αυτής της πράξεως έφεση ενώπιον της Ιεράς Κοινότητος στις 3.12.2018, πλην η Ιερά Κοινότης δεν προέβη σε καμμία ενέργεια επ’ αυτής.

12. Επειδή, κατόπιν τούτων η Γεροντία της Μονής επελήφθη εκ νέου και προσεκάλεσε τον αιτούντα να εμφανισθεί ενώπιόν της την 8-21.3.2019 για παροχή εξηγήσεων εν σχέσει προς την από του έτους 2016 και έως τότε εκδηλωθείσα στάση του, η οποία συνίστατο σε αποσχιστική κατά τα προεκτεθέντα συμπεριφορά, σε ακοινωνησία του με την Μονή και σε αυτογνώμονα απουσία του από το παραχωρηθέν σ’ αυτόν Κάθισμα ·ταύτα δε, κατά παράβασιν σχετικών ορισμών του Καταστατικού Χάρτη του Αγ. Όρους, αλλά και του Εσωτερικού Κανονισμού [πράξη υπό στοιχεία «θέμα (.)» της . τακτικής συνεδριάσεως του οργάνου, από 8-21.2.2019]. Ο αιτών δεν παρέσχε εξηγήσεις και η Γεροντία της Μονής, με την από 2-15.4.2019 πράξη της [υπό στοιχεία «θέμα (.)» της . τακτικής συνεδριάσεως], απεφάσισε και πάλι να διαγραφεί από το Μοναχολόγιό της ο αιτών και ν’ απελαθεί από τα όρια της Μονής εντός πενθημέρου από την επίδοση της αποφάσεως, αφού προηγουμένως παραδώσει στην κυρίαρχο Μονή τα κλειδιά του ανωτέρω Καθίσματος, το σχετικό «ομόλογον» και το δελτίο απαλλαγής του από τον Φ.Π.Α. Και κατά της τελευταίας αυτής αποφάσεως ο αιτών άσκησε στις 15.5.2019 έφεση ομοίως ενώπιον της Ιεράς Κοινότητος του Αγ. Όρους, ζητώντας την εξαφάνισή της, αλλά ούτε και επ’ αυτής η Ιερά Κοινότης προέβη σε κάποιαν ενέργεια.

13. Επειδή, στην συνταγματικώς κατοχυρωμένη εσωτερική διοίκηση του Αγίου Όρους υπάγονται -πλην των άλλων- οι σχέσεις των μοναχών μεταξύ τους και προς την Μονή τους, αλλά και οι σχέσεις τους προς την Ιερά Κοινότητα και τις μοναστικές εν γένει Αρχές του Αγίου Όρους (βλ. ΟλΣτΕ 1093/1936, πρβλ. και ΣτΕ 2193/1971). Κατά την παγία νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας σε αυτό το πεδίο εννόμων σχέσεων δεν γεννώνται διοικητικές διαφορές από την προσβολή πράξεων, προερχομένων είτε από όργανα των Μονών (οι οποίες, άλλωστε, δεν οργανώθηκαν ως νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, βλ. ΟλΣτΕ 2629/1988) είτε από την Ιερά Κοινότητα (βλ. ΟλΣτΕ 1267/1966, 2629/1988, βλ. και ΟλΣτΕ 1093/1936), εκτός εάν πρόκειται για απέλαση μοναχού από το έδαφος της χερσονήσου του Άθω [βλ. ΣτΕ 1904, 2421-2422/1980, ΣτΕ 4-7/1996, 736/2005 (7μ.), 2281-2368/2005], πράγμα που, όμως, δεν συντρέχει εδώ.

14. Επειδή, οι προσβαλλόμενες πράξεις οργάνων της Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας με το εκτεθέν στις προηγούμενες σκέψεις περιεχόμενο και οι -φερόμενες ως στοιχειοθετηθείσες- παραλείψεις της Ιεράς Κοινότητος ανάγονται ακριβώς στις σχέσεις μοναχού και Μονής του Αγίου Όρους. Συνεπώς, οι πράξεις αυτές προσβάλλονται απαραδέκτως και πρέπει για τον λόγο αυτόν οι συνεκδικαζόμενες τρεις αιτήσεις ακυρώσεως ν’ απορριφθούν.

Δ ι ά τ α ύ τ α

Συνεκδικάζει κατά τα εκτιθέμενα στο αιτιολογικό τις τρεις αιτήσεις ακυρώσεως του αιτούντος.

Απορρίπτει αυτές και

Διατάσσει την κατάπτωση των κατατεθέντων για την άσκησή τους παραβόλων.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 16 Μαρτίου 2021

Η Πρόεδρος του Δ´ Τμήματος Η Γραμματέας

Μαρία Καραμανώφ Μαρία Τσαπαρδώνη

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 2ας Απριλίου 2024.

Η Πρόεδρος του Δ´ Τμήματος Η Γραμματέας του Δ´ Τμήματος

Σπυριδούλα Χρυσικοπούλου Ιωάννα Παπαχαραλάμπους