Αριθμός 194/1987

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Γ΄

Με την κρινόμενη αίτηση, για την οποία καταβλήθηκαν τα τέλη και το παράβολο, ζητείται η ακύρωση: 1) της από 14.1.1986 αποφάσεως της γενικής συνελεύσεως του θεολογικού τμήματος της θεολογικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με την οποία ο αιτών, φοιτητής του τμήματος αυτού διεγράφη από τα μητρώα των φοιτητών διότι, σύμφωνα με δήλωσή του, είναι άνευ θρησκεύματος 2) της από 24.11.1986 αποφάσεως της Γενικής
Συνελεύσεως του ίδιου τμήματος, που επικύρωσε την πιο πάνω απόφαση και 3) της από 31.1.1986 πράξεως του Προέδρου του Τμήματος διαγραφής του αιτούντος.

Στην δίκη παρεμβαίνει παραδεκτώς ο καθηγητής του θεολογικού τμήματος Σ.Π.

Από τις παραπάνω πράξεις μόνη εκτελεστή διοικητική πράξη, παραδεκτώς προσβαλλόμενη είναι η πρώτη απόφαση της γενικής συνελεύσεως, ενώ απαραδέκτως προσβάλλονται η δεύτερη απόφαση της γενικής συνελεύσεως, ως επιβεβαιωτική της πρώτης και η απόφαση του Προέδρου του Τμήματος, δεδομένου ότι από καμία διάταξη δεν συνάγεται αρμοδιότητά του για ρύθμιση θέματος ως το προκείμενο.

Ο αιτών διεγράφη από τα μητρώα των φοιτητών του θεολογικού τμήματος, διότι, σύμφωνα με την προσβαλλόμενη πράξη, δεν συντρέχει στο πρόσωπό του μία από τις απαιτούμενες για την εγγραφή στην θεολογική σχολή προϋποθέσεις, είναι δηλαδή άθρησκος, ενώ "η θεολογική σχολή ως ορθόδοξος ομολογιακή από της ιδρύσεώς της μέχρι σήμερα δέχεται ως κανονικούς
φοιτητές μόνον ορθόδοξους χριστιανούς".

Σύμφωνα με το άρθ.13 παρ.1 του Συντάγματος "η ελευθερία της θρησκευτικής συνειδήσεως είναι απαραβίαστη. Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του καθενός". Με την διάταξη αυτή κατοχυρώνεται και προστατεύεται η ελευθερία της θρησκευτικής συνειδήσεως που είναι ιδιαίτερη έκφανση του δικαιώματος της
ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθ.5 του Συντ.). Η ελευθερία αυτή συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα του καθενός να πρεσβεύει το θρήσκευμα ή το δόγμα της εκλογής του ή να μην ακολουθεί κανένα θρήσκευμα ή να είναι άθεος. Το δεύτερο εξ άλλου εδάφιο της παραπάνω συνταγματικής
διατάξεως κατοχυρώνει την θρησκευτική ισότητα, έκφραση της οποίας είναι το δικαίωμα του καθενός να απολαύει, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του το σύνολο των δικαιωμάτων που αναγνωρίζει η έννομη τάξη και μάλιστα όχι μόνο των ατομικών και πολιτικών αλλά και των κοινωνικών δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα παιδείας.

Από τις σκέψεις που εκτέθηκαν συνάγεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη παραβιάζει την συνταγματικά κατοχυρωμένη θρησκευτική ελευθερία και ειδικότερα την αρχή της θρησκευτικής ισότητας, θεωρώντας ως προϋπόθεση εγγραγής στο θεολογικό τμήμα της θεολογικής σχολής την ιδιότητα του εγγραφομένου ως οπαδού της ορθόδοξης ανατολικής εκκλησίας.

Το υποστηριζόμενο από την παρέμβαση ότι ο αιτών κατά παράβαση του άρθ. 25 παρ. 3 του Συντάγματος επιδίωξε να εγγραφεί στο θεολογικό τμήμα, δεδομένου ότι είναι ήδη κάτοχος δύο πανεπιστημιακών πτυχίων και δεν συμμερίζεται την πίστη, τα δόγματα της οποίας διδάσκονται, είναι απορριπτέο ως αβάσιμο, αφ' ενός μεν διότι η εγγραφή του αιτούντος δεν συνιστά κατάχρηση δικαιώματος, αφού το δικαίωμα εγγραφής πτυχιούχων
Α.Ε.Ι. σε άλλο Α.Ε.Ι. ή τμήμα αναγνωρίζεται και ρυθμίζεται από τον νόμο χωρίς περιορισμό ως προς τον αριθμό των αποκτηθέντων πτυχίων (άρθ.7 Ν.1286/82), αφ' ετέρου δε διότι τα όσα διδάσκονται στο θεολογικό τμήμα αποτελούν μεν κυρίως δόγματα της ορθόδοξης εκκλησίας, δεν αποκλείεται όμως να αποτελέσουν αντικείμενο σπουδής και έρευνας και από μη μέλη της εκκλησίας αυτής.

Συνεπώς, η αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η πράξη
διαγραφής του αιτούντος φοιτητή, ως παράνομη.