ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΝΕΑ
ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ
ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΑ ΝΕΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ Ν.Υ. ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ
 
ή δοκιμάστε την προηγμένη αναζήτηση 

Αναλυτική Αναζήτηση
Χρησιμοποιήστε την αναλυτική αναζήτηση με φίλτρα για καλύτερα στοχευμένα αποτελέσματα
ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΝΕΑ
Διοικητικό Εφετείο Πειραιώς 557/2021
Αριθμός Απόφασης : 557
'Ετος : 2021
Δικαστήριο : Διοικητικό Εφετείο Πειραιώς


Αριθμός Απόφασης: Α557/2021

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΜΗΜΑ Γ΄ ΤΡΙΜΕΛΕΣ


Σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε  δημόσια στο ακροατήριό του, στις 4 Φεβρουαρίου 2021, ημέρα Πέμπτη και ώρα 11:00 με δικαστές τις: Μαρία Σελιτσάνου Πρόεδρο Εφετών Δ.Δ., Κυριακούλα Τασούλα (Εισηγήτρια) και Ελένη Μαργαρίτη, Εφέτες Δ.Δ. και γραμματέα την Γιαννούλα Κάντα, δικαστική υπάλληλο, 

για να δικάσει την από 10.1.2017 αγωγή,

 της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «KNOWLEDGE,TRUST & INVESTMENT, Α.Σ.Τ.Μ.Ε.Β.Ε.» η οποία εκπροσωπείται νόμιμα, εδρεύει στην Αθήνα (οδός Ίμβρου αριθ. 10Α), τελεί υπό εκκαθάριση και παραστάθηκε με δήλωση - κατ’ άρθρο 133 παρ. 2 ΚΔΔ-δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου ***,

κατά του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» που εκπροσωπείται νόμιμα, εδρεύει στην Αθήνα (οδός Γενναδίου αριθ. 14) και για το οποίο παραστάθηκε με δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Θεόδωρος Παπαγεωργίου. 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.

 Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα. 

Σκέφθηκε κατά το Νόμo.

 Η  κ ρ ί σ η  τ ο υ  ε ί ν α ι  η  ε ξ ή ς: 

  1. Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή ζητείται να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» να καταβάλει στην ενάγουσα εντόκως, (κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στην αγωγή),το ποσό των 6.621.425,55 ευρώ, απαίτηση προερχόμενη, όπως αναφέρεται στην αγωγή, από την εκτέλεση οκτώ διοικητικών συμβάσεων μελετών που καταρτίσθηκαν μεταξύ της δικαιοπαρόχου της ενάγουσας, ετερόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «ΟΔ.ΚΟΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Ε.Ε.» και διαφόρων εκκλησιαστικών νομικών προσώπων, επικουρικώς δε, ζητείται η αναγνώριση ισόποσης αξίωσης κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού. Η υπόθεση, κατά το μέρος που αφορά αξιώσεις που πηγάζουν από την από 25 Οκτωβρίου 1993 σύμβαση, με αντικείμενο το έργο ΄΄αναστήλωση, συντήρηση και επέκταση της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλία Ιτέας’’, η οποία υπεγράφη στην Ιτέα και συνάφθηκε μεταξύ της ενάγουσας και της εν λόγω Ιεράς Μονής, νόμιμα εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, μετά την έκδοση της 1985/2018 παραπεμπτικής- λόγω της κατά τόπο αναρμοδιότητας ενόψει του τόπου εκτέλεσης του αντίστοιχου έργου- απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Αθηνών και αφού με την τελευταία κρίθηκε, με ισχύ δεδικασμένου, ότι η υπόθεση ανήκει στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων.

2. Επειδή, οι διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 590 της 27/31.5.1977 “Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος” (ΦΕΚ Α' 146) ορίζουν στην παρ. 4 ότι: «4. Κατά τας νομικάς αυτών σχέσεις η Εκκλησία της Ελλάδος, αι Μητροπόλεις, αι ενορίαι μετά των Ενοριακών αυτών Ναών, αι Μοναί, η Αποστολική Διακονεία, ο ΟΔΕΠ, το ΤΑΚΕ, το Διορθόδοξον Κέντρον της Εκκλησίας της Ελλάδος, είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου». Εξάλλου, με τον υπ΄ αριθ.39/1072 Κανονισμό της Εκκλησίας της Ελλάδος ‘’Περί των εν Ελλάδι Ορθοδόξων Ιερών Μονών και Ησυχαστηρίων’’ ορίζεται στο άρθρο 2 περ. β΄ ότι « ΄Απασαι αι εν τη Εκκλησία της Ελλάδος Ορθόδοξοι Ι. Μοναί, ανδρώαι ή γυαναικείαι, αποτελούσι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και λειτουργούσιν επί τη βάσει ιδίου εκάστη Κανονισμού, συντασσομένου κατά τας βασικάς διατάξεις του Γενικού Εσωτερικού Μοναστικού Κανονισμού του εγκριθησομένου υπό της Ιεράς Συνόδου». 

3. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Η εταιρία «ΟΔ.ΚΟΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Ε.Ε.», η οποία στη συνέχεια (Τεύχος ΑΕ και ΕΠΕ 6/2-1-1996) μετατράπηκε στην ενάγουσα ανώνυμη εταιρεία, υπέγραψε, στη Ιτέα, με την Ιερά Μονή Προφήτη Ηλία-Ιτέας την από 25 Οκτωβρίου 1993 σύμβαση, που αφορούσε την ‘’Οργάνωση- Συντονισμό Παρακολούθηση – έλεγχο - Μελέτη του έργου για την αναστήλωση-στερέωση-συντήρηση- επέκταση’’ της εν λόγω Ιεράς Μονής. Ειδικότερα με τη σύμβαση αυτή, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την αντίστοιχη από 11 Μαΐου 1995 ισάριθμη προσθήκη, που υπεγράφη μεταξύ των αυτών ως άνω συμβαλλομένων ανατέθηκε στην ανωτέρω εταιρεία και αυτή ανέλαβε: α) την εκπόνηση πλήρων και ολοκληρωμένων μελετητικών προτάσεων προς τους αρμόδιους κρατικούς φορείς και β) την, μετά την έγκριση της χρηματοδότησης των έργων αυτών, εκπόνηση πλήρων και ολοκληρωμένων μελετών για την κατασκευή, την οργάνωση, τον συντονισμό, την παρακολούθηση και τον έλεγχο της κατασκευής τους. Η συνολική αμοιβή της ενάγουσας για την εκπόνηση των εισηγητικών μελετητικών προτάσεων ορίστηκε ότι θα προσδιοριζόταν με βάση τις διατάξεις του π.δ. 696/1974, από την οποία το 35% θα καταβαλλόταν εντός των προβλεπομένων από τη σύμβαση προθεσμιών και το 65% εφόσον θα εγκρινόταν η χρηματοδότηση της κατασκευής. Στη συνέχεια, με την 1485/10.5.1995 απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος συγκροτήθηκε 5μελής «Επιτροπή Παρακολουθήσεως και Διαχειρίσεως Αναπτυξιακών Έργων της Εκκλησίας της Ελλάδος», ενώ με την 127/16.5.1995 απόφαση της Συνόδου η Επιτροπή αυτή ορίσθηκε ως υπόλογος διαχειρίστρια της χρηματοδότησης όλων των έργων, που αφορούσαν τις συναφθείσες συνολικά οκτώ συμβάσεις, μεταξύ της δικαιοπαρόχου της ενάγουσας, ετερόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «ΟΔ.ΚΟΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Ε.Ε.» και διαφόρων εκκλησιαστικών νομικών προσώπων. Εξάλλου, με το από 10-5-1995 ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ του Προέδρου της ως άνω Επιτροπής Επισκόπου Κερνίτσης Λεοντίου και της ανωτέρω ετερόρρυθμης εταιρίας συμφωνήθηκε ότι «όλοι οι όροι, οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που απορρέουν από τις συμβάσεις δεσμεύουν αφενός μεν την Επιτροπή, η οποία ενεργεί ως εκπρόσωπος των φορέων των έργων και δεσμευτικά γι’ αυτούς και αφετέρου την ανάδοχο οργανώτρια και μελετητική των έργων εταιρεία «Οδυσσέας Κοσμάτος και Σία Ε.Ε». Η εταιρεία δε αυτή υποχρεούτo να παρέχει τις υπηρεσίες της κυρίως προς την Επιτροπή Παρακολουθήσεως και Διαχειρίσεως Αναπτυξιακών Έργων, χωρίς αυτό να ελαχιστοποιεί τις υποχρεώσεις παροχής υπηρεσιών που αυτή είχε αναλάβει προς τους ιδίους τους φορείς των έργων. Στη συνέχεια, οι συμβάσεις καταγγέλθηκαν από την Εκκλησία της Ελλάδος ως άκυρες και ουδέποτε συντάχθηκαν πρωτόκολλα καλής παραλαβής, ούτε ακολουθήθηκε ενδικοφανής διαδικασία. Η ενάγουσα, όπως ιστορείται στην αγωγή, παρέδωσε μέχρι την 29η Δεκεμβρίου 1997 τις ανωτέρω μελέτες, οι οποίες εγκρίθηκαν μαζί με τους πίνακες οφειλών της και της καταβλήθηκε μέρος του οφειλόμενου ποσού, πλην όμως, η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδος με την 196/495/21.4.1998 επιστολή της δήλωσε για λογαριασμό όλων των συμβληθέντων εκκλησιαστικών Νομικών Προσώπων ότι δεν επιθυμεί την περαιτέρω πρόοδο των αρξαμένων κατασκευαστικών έργων και ως εκ τούτου δεν της επέτρεψαν την παρακολούθηση και τον έλεγχο της κατασκευής των. Για το λόγο αυτό η ενάγουσα κατέθεσε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά της Εκκλησίας της Ελλάδος, την με αρ. κατάθ. 8910/20.10.2000 αγωγή, ζητώντας να υποχρεωθεί να της καταβάλει δια την ως άνω αιτία το ποσό των 2.256.250.756 δραχμών. Η απόφαση αυτή απορρίφθηκε με την 1184/2005 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, ελλείψει δικαιοδοσίας. Έφεση της ήδη ενάγουσας κατά της απόφασης αυτής απορρίφθηκε με την 5802/2009 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, με την αιτιολογία ότι η διαφορά προέρχεται ευθέως από διοικητικές συμβάσεις, οι οποίες έχουν καταρτιστεί μεταξύ Ν.Π.Δ.Δ. και της ενάγουσας, υπάγονται αυτοδίκαια σε ειδικούς κανόνες διοικητικού δικαίου, ήτοι τον Κανονισμό της Εκκλησίας της Ελλάδος (ν.δ. 55/1974), αντικείμενό τους είναι εκκλησιαστικά τεχνικά έργα και αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού. ‘Ηδη, με την κρινόμενη αγωγή, η ενάγουσα στρέφεται κατά της Εκκλησίας της Ελλάδος και ζητά να αναγνωριστεί η υποχρέωσή της να της καταβάλει, νομιμοτόκως, τη σχετική διαφορά που προκύπτει από την από 25 Οκτωβρίου 1993 σύμβαση, με αντικείμενο το έργο ΄΄αναστήλωση, συντήρηση και επέκταση της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλία Ιτέας’’, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην πρώτη σκέψη, επικαλούμενη τις διατάξεις του ν. 590/1977, των υπ’ αριθμ. 55/1974, 14/1981 και 100/1998 Κανονισμών της Εκκλησίας της Ελλάδος, του π. δ. 696/1974 και των άρθρων 904 παρ.1 εδ. α΄ και 914 Α.Κ.. 

4.Επειδή, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη ότι: α) η από 25.10.1993 σύμβαση έχει υπογραφεί μεταξύ της προαναφερόμενης εταιρίας και του εκπροσώπου του κυρίου του έργου, Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία “Ιερά Μονή Προφήτου Ηλία Ιτέας ” και β) η κρινόμενη αγωγή δεν στρέφεται κατά του συμβληθέντος Ν.Π.Δ.Δ., το οποίο, κατά τις προαναφερόμενες διατάξεις, αποτελεί αυτοτελές (εκκλησιαστικό) Ν.Π.Δ.Δ., αλλά μόνο κατά του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία “Εκκλησία της Ελλάδος”, το οποίο δεν έχει συμβληθεί με την ενάγουσα, άγεται στην κρίση ότι η Εκκλησία της Ελλάδος δεν νομιμοποιείται παθητικά για τις ένδικες αξιώσεις που απορρέουν από τη σύμβαση αυτή. Εξάλλου, δεν μπορεί αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο να ερμηνευθεί το σχετικό δικόγραφο ως στρεφόμενο κατά του ως άνω Ν.Π.Δ.Δ., αφού η ιδιότητα κάποιου ως διαδίκου ανάγεται στις διαδικαστικές προϋποθέσεις της διοικητικής δίκης (πρβλ.ΣΤΕ 3282/2011), στην συγκεκριμένη δε περίπτωση μοναδικός εναγόμενος διάδικος φέρεται ρητά η Εκκλησία της Ελλάδος. Επίσης, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η Εκκλησία της Ελλάδος καθίσταται διάδικος εκ του γεγονότος ότι με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της συγκροτήθηκε 5μελής Επιτροπή Παρακολούθησης και Διαχείρισης μεταξύ άλλων και του εν λόγω έργου, ούτε, τέλος, το από 10-5-1995 ιδιωτικό συμφωνητικό, μεταξύ του Προέδρου της ως άνω Επιτροπής και της δικαιοπαρόχου της ενάγουσας εταιρείας, μπορεί να θεωρηθεί ότι τροποποιεί την εν λόγω σύμβαση, η οποία μόνο εγγράφως και με συμβαλλόμενους τους αρχικώς συμβληθέντες μπορούσε να τροποποιηθεί. Πρέπει επομένως, να απορριφθεί η κρινόμενη αγωγή κατά το κεφάλαιο που αφορά την σύμβαση μεταξύ της δικαιοπαρόχου της ενάγουσας και της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλία Ιτέας, λόγω ελλείψεως παθητικής νομιμοποίησης της Εκκλησίας της Ελλάδος, ενώ εκτιμωμένων των περιστάσεων να απαλλαγεί η ενάγουσα από τα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης Εκκλησίας της Ελλάδος (άρθρο 275 παρ.1 Κ.Δ.Δ.). 

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

-Απορρίπτει την αγωγή.
-Απαλλάσσει την προσφεύγουσα από τα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης Εκκλησίας της Ελλάδος.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στον Πειραιά, την 1η Απριλίου 2021, όπου και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, στις 13 Μαΐου 2021.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ

Μαρία Σελιτσάνου Κυριακούλα Τασούλα

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ ΚΑΝΤΑ 

για τον "ΒΑΛΣΑΜΩΝ" συνδέσεις επικοινωνία συχνές ερωτήσεις όροι χρήσης Copyright © - Web Site by WeC.O.M.