Αριθμός 93/2022
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Δ΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 15 Ιουνίου 2021, με την εξής σύνθεση: Μ. Καραμανώφ, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Δ΄ Τμήματος, Ηλ. Μάζος, Ο. Παπαδοπούλου, Σύμβουλοι, Δ. Μαυροπόδη, Κ. Σκούρα, Πάρεδροι. Γραμματέας η Ι. Παπαχαραλάμπους, Γραμματέας του Δ΄ Τμήματος.

Για να δικάσει την από 22 Μαρτίου 2017 αίτηση:

των: 1. Μοναχής Α., κατά κόσμον Ε. Χ., κατοίκου Ιεράς Μονής Δώδεκα Αποστόλων, «Κόκκινη Εκκλησιά» Καρδίτσας (τέρμα οδού Αγ. Σεραφείμ), η οποία παρέστη με τη δικηγόρο Αγγελική Χαροκόπου (Α.Μ. 1280, Δ.Σ. Πειραιά), που την διόρισε με πληρεξούσιο και 2. Δόκιμης Μοναχής Ε. Α., κατοίκου Ιεράς Μονής Δώδεκα Αποστόλων, «Κόκκινη Εκκλησιά» Καρδίτσας (τέρμα οδού Αγ. Σεραφείμ), η οποία με προφορική δήλωση στο ακροατήριο της πληρεξουσίας ως άνω δικηγόρου της, παραιτήθηκε από το δικόγραφο της κρινόμενης αίτησης,

κατά των: 1. Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, που εδρεύει στην Καρδίτσα (Ιεζεκιήλ 30), η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Θεόδωρο Παπαγεωργίου (Α.Μ. 24288), που τον διόρισε με ειδική εντολή Μητροπολίτη και ο οποίος κατέθεσε δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 26 του ν. 4509/2017, περί μη εμφανίσεώς του και 2. Ιεράς Μονής Δώδεκα Αποστόλων «Κόκκινη Εκκλησιά», που εδρεύει στην Καρδίτσα, η οποία δεν παρέστη.

Με την αίτηση αυτή οι αιτούσες επιδιώκουν να ακυρωθούν: α. οι υπ’ αριθμ. 510/166/13.3.2017 και 507/163/13.3.2017 πράξεις του Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, β. το υπ’ αριθμ. 52/18.8.2016 έγγραφο της Ηγουμένης της Ιεράς Μονής Δώδεκα Αποστόλων «Κόκκινη Εκκλησιά» και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.

Η πληρεξούσια των αιτουσών δήλωσε, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 21 του Κανονισμού Λειτουργίας του Δικαστηρίου, ότι δεν θα αγορεύσει.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Παρέδρου Κ. Σκούρα.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α

Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν Ν ό μ ο

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (Θ 1443747/2526/22.3.2017 διπλότυπο είσπραξης της ΔΟΥ Δ΄ Αθηνών).

2. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ζητείται η ακύρωση των α) υπ’ αρ. 510/166/13.3.2017 και β) υπ’ αρ. 507/163/13.3.2017 πράξεων του Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, με τις οποίες καλούνται οι αιτούσες, οι οποίες ισχυρίζονται ότι είναι μοναχή, η πρώτη, και δόκιμη μοναχή, η δεύτερη, να αποχωρήσουν άμεσα από τους χώρους και τις εγκαταστάσεις της Ιεράς Μονής Δώδεκα Αποστόλων, Κόκκινης Εκκλησιάς και γ) του 52/18.8.2016 εγγράφου της Καθηγουμένης της ανωτέρω Ιεράς Μονής, με το οποίο ο επιχώριος Μητροπολίτης ενημερώθηκε ότι οι δύο αιτούσες διαμένουν στη Μονή χωρίς την έγκρισή του και χωρίς να έχουν εγγραφεί στο μοναχολόγιο της Μονής. Η υπόθεση εισάγεται στο Δ΄ Τμήμα κατόπιν της 703/2018 παραπεμπτικής απόφασης του Γ΄ Τμήματος. 

3. Επειδή, η δεύτερη εκ των αιτουσών παραιτήθηκε από το δικόγραφο της αιτήσεως με προφορική δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου της στο ακροατήριο. Συνεπώς, ως προς την δεύτερη αιτούσα η δίκη πρέπει να καταργηθεί σύμφωνα με το άρθρο 30 παρ. 1 του πδ 18/1989 (Α΄ 8).

4. Επειδή, όπως έγινε δεκτό με τις αποφάσεις 510/2015, 1393/2017 και 673/2021 Ολ. του Συμβουλίου της Επικρατείας, με το από 8/20.12.1941 κανονιστικό διάταγμα (Α΄ 444) αναγνωρίστηκε, δυνάμει του άρθρου 25 του τότε ισχύοντος Καταστατικού Νόμου της Εκκλησίας της Ελλάδος (α.ν. 2170/1940, Α΄ 5), η ευρισκόμενη στην περιφέρεια Καρδίτσας ιδιωτική, τότε, Ιερά Μονή «Κόκκινη Εκκλησία» σε αυτοτελή και ανεξάρτητη Ιερά Μονή με την επωνυμία «Ιερά Μονή των Αγίων Αποστόλων, Κόκκινη Εκκλησία». Όπως κρίθηκε με την 510/2015 απόφαση του Δικαστηρίου, η εν λόγω Ιερά Μονή είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 4 του Κ.Χ.Ε.Ε. και 2 περ. β´ του Κανονισμού 39/1972. Με την 389/23.3.2011 απόφαση του Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, διορίστηκε προσωρινή Διαχειριστική Επιτροπή στην εν λόγω Ιερά Μονή με σκοπό «την άχρι καιρού διευθέτησιν των οικονομικών και λοιπών τρεχουσών υποθέσεων και ενεργειών της Ιεράς Μονής και την εύρυθμον λειτουργία αυτής» και διατάχθηκαν οι μοναχές να παραδώσουν στη Διαχειριστική Επιτροπή τα διαχειριστικά βιβλία, τα βιβλιάρια καταθέσεων, τη σφραγίδα, το μοναχολόγιο και το σύνολο του αρχείου της Μονής. Κατόπιν ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως της Μονής και ορισμένων εκ των μοναχών, η απόφαση αυτή ακυρώθηκε με την 510/2015 απόφαση του Δικαστηρίου, για τον λόγο ότι, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 39 του Κ.Χ.Ε.Ε., 6 του Κανονισμού 39/1972 και του Κεφαλαίου Α΄ του Τμήματος Α΄ του από 28.7/15.9.1858 β.δ. (Α΄ 42), που εφαρμόζεται σε όσες Ιερές Μονές, όπως η προκείμενη, δεν έχουν εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας, η διοίκηση της Ιεράς Μονής ανήκει στο Ηγουμενοσυμβούλιο, το οποίο εκλέγεται από τη μοναστική αδελφότητα, χωρίς να χορηγείται στον επιχώριο Μητροπολίτη η εξουσία αντικατάστασης του Ηγουμενοσυμβουλίου με άλλο όργανο ή αποψίλωσης των αρμοδιοτήτων του. Για τον λόγο αυτό, κρίθηκε ότι η 389/23.3.2011 απόφαση του Μητροπολίτη εκδόθηκε χωρίς νόμιμο έρεισμα και ακυρώθηκε. Εν συνεχεία, ο Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων απέστειλε στην Ηγουμένη της Ιεράς Μονής Δώδεκα Αποστόλων Κόκκινης Εκκλησιάς το 463/11.9.2015 έγγραφό του, στο οποίο διαλαμβάνεται ότι: α) η Ηγουμένη της Ιεράς Μονής Μοναχή Φ. είναι ισόβια, β) η Μοναχή Μ. στερείται του δικαιώματος του εκλέγεσθαι ως μέλος του Ηγουμενοσυμβουλίου, διότι της έχει επιβληθεί το επιτίμιο της ακοινωνησίας, γ) οι αλλοδαπές μοναχές δεν έχουν τα δικαιώματα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στο Ηγουμενοσυμβούλιο, και δ) συνακόλουθα, τα μόνα πρόσωπα τα οποία μπορούν να ασκούν τη διοίκηση και διαχείριση της Ιεράς Μονής είναι η ανωτέρω Ηγουμένη και οι μοναχές Θ. και Ε., οι οποίες και ορίζονται για τη διακονία αυτή. Κατόπιν ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως κατά της πράξεως αυτής το Δικαστήριο με την 1393/2017 απόφασή του δέχθηκε ότι ο Ηγούμενος και τα μέλη του Ηγουμενοσυμβουλίου των Ιερών Μονών της Εκκλησίας της Ελλάδος ασκούν δημόσια λειτουργία, κατά την έννοια του άρθρου 4 παρ. 4 του Συντάγματος, και, ως εκ τούτου, πρέπει να είναι Έλληνες πολίτες. Περαιτέρω, έκρινε ότι η ανωτέρω προσβληθείσα πράξη του Μητροπολίτη είναι νομίμως αιτιολογημένη, διότι το Ηγουμενοσυμβούλιο της Μονής είναι τριμελές, σύμφωνα με το από 28.7/15.9.1858 β.δ., οι μόνες δε Ελληνίδες μοναχές (πλην της μοναχής Μαριάμ, στην οποία είχε επιβληθεί το επιτίμιο της ακοινωνησίας) που μπορούσαν κατά το Σύνταγμα και τον νόμο να είναι μέλη του Ηγουμενοσυμβουλίου ήταν η Φεβρωνία, ως Ηγουμένη, και οι μοναχές Θ. και Ε.. Για τους λόγους αυτούς η αίτηση ακυρώσεως απορρίφθηκε κατά το σκέλος αυτό. Εν συνεχεία, με το 7/5.7.2017 έγγραφό της η Ηγουμένη ζήτησε από τον Μητροπολίτη τη διάλυση της Μονής επικαλούμενη το γεγονός ότι δεν μπορεί πλέον να διοικηθεί, καθώς και ότι επί πολλά χρόνια δεν έρχονται μοναχές να εγκαταβιώσουν σ’ αυτήν. Ο Μητροπολίτης, με το 1622/18.7.2017 έγγραφό του προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ζήτησε την κίνηση της προβλεπόμενης στο άρθρο 39 παρ. 3 του Κ.Χ.Ε.Ε. διαδικασίας διάλυσης της Ιεράς Μονής, Η γνώμη αυτή του Μητροπολίτη εγκρίθηκε με την από 9.1.2018 πράξη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και, κατόπιν πρότασης του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, εκδόθηκε το προεδρικό διάταγμα 49/2018 (Α΄ 90/22.5.2018), με το οποίο διαλύθηκε η Ιερά Μονή Δώδεκα Αποστόλων «Κόκκινη Εκκλησιά» και η αδελφότητα αυτής μετεγγράφηκε στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου «Καραϊσκάκη». Αίτηση ακυρώσεως, την οποία άσκησαν μοναχές εγγεγραμμένες στο μοναχολόγιο της εν λόγω Μονής καθώς και η αιτούσα, κατά του 49/2018 π. δ/τος απερρίφθη με την 673/2021 απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου.

5. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η Ηγουμένη της Ι. Μ. Δώδεκα Αποστόλων Κόκκινη Εκκλησιά απηύθυνε προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων το υπ’ αρ. πρωτ. 52/18.8.2016 έγγραφο (τρίτη προσβαλλομένη πράξη), με το οποίο, αφού ανέφερε ότι η αιτούσα από καιρού κατοικεί στην Μονή χωρίς να είναι μοναχή και δεν ανταποκρίνεται στις εκκλήσεις της Ηγουμένης να απομακρυνθεί, παρακάλεσε τον εν λόγω Μητροπολίτη να συνδράμει στην απομάκρυνσή της [της αιτούσας]. Στις 9.9.2016 επιδόθηκε στην αιτούσα το υπ’ αρ. 1553/7.9.2016 έγγραφο του επιχώριου Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, με το οποίο ο τελευταίος την καλούσε να εγκαταλείψει την ως άνω Μονή, διότι δεν είχε λάβει έγκριση για τη διαμονή της αυτή από την Ιερά Μητρόπολη και από το Ηγουμενοσυμβούλιο της Ιεράς Μονής. Η αιτούσα με το από 12.9.2016 έγγραφό της προς τον ανωτέρω Μητροπολίτη ισχυρίσθηκε ότι έχει την ιδιότητα της μοναχής και δικαιούται να διαβιοί εντός της συγκεκριμένης Μονής, διότι εκάρη μικρόσχημος μοναχή στο ησυχαστήριο Αγία Τριάς Λεπτοκαρυάς Γιαννιτσών της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης με την εγκριτική ευλογία του Μητροπολίτου κ. Χρυσοστόμου το έτος 1994. Κατά τους ισχυρισμούς της, αργότερα το εν λόγω ησυχαστήριο μετετράπη σε πτωχοκομείο, οπότε επέστρεψε στην πατρική της οικία στο χωριό Μελίσσα Καρδίτσας, όπου κατοικούσε μέχρι το έτος 2011, από τον Φεβρουάριο δε του έτους 2011 εγκαταβιοί στην Ιερά Μονή Δώδεκα Αποστόλων «Κόκκινη Εκκλησιά». Εν συνεχεία, με το υπ’ αρ. 1586 από 16.9.2016 έγγραφο του Μητροπολίτη κλήθηκε εκ νέου η αιτούσα να απομακρυνθεί από την Μονή, διότι δεν είχε τηρηθεί η διαδικασία για την εισδοχή της σε αυτήν, δηλαδή αίτηση προς το Ηγουμενοσυμβούλιο, έγκριση από την Ιερά Μητρόπολη και εγγραφή στο μοναχολόγιο. Κατόπιν αυτών η αιτούσα άσκησε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ζητώντας να επιτραπεί η παραμονή της στην Μονή, όμως η αίτηση αυτή απερρίφθη ως αβάσιμη με την 9/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσας και ο Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων εξέδωσε την πρώτη προσβαλλόμενη υπ’ αρ. 510/166 από 13.3.2017 πράξη του, με την οποία ζήτησε εκ νέου από την αιτούσα να αποχωρήσει από την Μονή. Περαιτέρω, όπως προαναφέρθηκε, μετά την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως εκδόθηκε το Π.Δ. 49/2018 περί διάλυσης της Ιεράς Μονής Αγίων Δώδεκα Αποστόλων Κόκκινης Εκκλησιάς, σύμφωνα δε με το άρθρο 1 του εν λόγω π. δ/τος η αδελφότητα της διαλυομένης μονής μετεγγράφεται στην Ι. Μ. Αγίου Γεωργίου ‘Καραϊσκάκη’ Μαυρομματίου της ιδίας Ιεράς Μητροπόλεως.

6. Επειδή, στο άρθρο 1 παρ. 4 του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος (Κ.Χ.Ε.Ε. - ν. 590/1977, Α΄ 146) ορίζεται ότι: «Κατά τας νομικάς αυτών σχέσεις η Εκκλησία της Ελλάδος, αι Μητροπόλεις, αι Ενορίαι μετά των Ενοριακών αυτών Ναών, αι Μοναί, … είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου». Περαιτέρω, στο άρθρο 39 παρ. 1 - 6, όπως το δεύτερο εδάφιο της παρ. 3 αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 51 του ν. 4301/2014 (Α΄ 223) και στην παρ. 4 προστέθηκε δεύτερο εδάφιο με την παρ. 3 του άρθρου 51 του ν. 4301/2014, ορίζεται ότι: «Περί των Ιερών Μονών 1. Η Ιερά Μονή είναι θρησκευτικόν καθίδρυμα, δια την άσκησιν των εν αυτή εγκαταβιούντων ανδρών ή γυναικών, συμφώνως προς τας μοναχικάς επαγγελίας και τους περί μοναχικού βίου ιερούς Κανόνας και παραδόσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας. 2. Εν τη Εκκλησία της Ελλάδος λειτουργούν Ιεραί Μοναί, τελούσαι υπό την πνευματικήν εποπτείαν του επιχωρίου Αρχιερέως, και Συνοδικαί Σταυροπηγιακαί Ιεραί Μοναί, τελούσαι υπό την πνευματικήν εποπτείαν της Δ.Ι.Σ. 3. Η ίδρυσις νέων και η διάλυσις ή συγχώνευσις υφισταμένων Μονών της Εκκλησίας της Ελλάδος συντελείται δια Π.Δ/τος εκδιδομένου, μετά σύμφωνον γνώμην του επιχωρίου Αρχιερέως, και έγκρισιν της Δ.Ι.Σ. προτάσει του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Ναοί και περιουσίες διαλελυμένων ή διαλυομένων Μονών παραμένουν στην κυριότητα του νομικού προσώπου της οικείας Ιεράς Μητροπόλεως ή περιέρχονται αυτοδίκαια, σε περίπτωση συγχωνεύσεώς τους με άλλη Μονή, στην κυρία Μονή ή, σε περίπτωση ανασυστάσεως, στην ανασυνιστώμενη Μονή. 4. Τα της οργανώσεως και προαγωγής του πνευματικού βίου και τα της διοικήσεως της Μονής καθορίζονται υπό του Ηγουμενοσυμβουλίου συμφώνως προς τους Ιερούς Κανόνας, τας μοναχικάς παραδόσεις και τους νόμους του Κράτους, δι' εσωτερικού κανονισμού, δημοσιευομένου δια του δελτίου «Εκκλησία». Οι εσωτερικοί και οι ιδρυτικοί κανονισμοί των Μονών, ανεξαρτήτως νομικής μορφής, ελέγχονται και εγκρίνονται ως προς τη νομιμότητα και κανονικότητά τους από τον επιχώριο Μητροπολίτη και τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος πριν τη δημοσίευσή τους. 5. Ο Ηγούμενος και τα μέλη του Ηγουμενοσυμβουλίου, ων ο αριθμός ορίζεται αναλόγως του αριθμού των μοναχών εκάστης Μονής υπό του εσωτερικού κανονισμού αυτής, εκλέγονται εάν αύτη έχη 5 τουλάχιστον εγκαταβιούντας μοναχούς, υπό της μοναχικής αδελφότητος, άλλως ορίζονται υπό του επιχωρίου Αρχιερέως. Ο ουτωσί εκλεγείς Ηγούμενος είναι ισόβιος, επιφυλασσομένων των διατάξεων του νόμου περί εκκλησιαστικών Δικαστηρίων. Η Δ.Ι.Σ. δύναται δι' ητιολογημένης αποφάσεως τη προτάσει του οικείου Αρχιερέως ή της Μοναστικής Αδελφότητος να εγκρίνη την διενέργειαν νέας εκλογής προς ανάδειξιν Ηγουμένου. 6. Ο Μητροπολίτης ασκεί επί των Ιερών Μονών της επαρχίας αυτού την κατά τους ιερούς κανόνας πνευματικήν εποπτείαν δια την κανονικήν μνημόνευσιν του ονόματος αυτού εν ταις ιεραίς ακολουθίαις, την χειροθεσίαν του Ηγουμένου, την έγκρισιν της κουράς των μοναχών, την ανάκρισιν των κανονικών παραπτωμάτων, την μέριμναν δια την κατά τους ιερούς κανόνας λειτουργίαν της Μονής και τον έλεγχον της νομιμότητος της οικονομικής διαχειρίσεως αυτής. 7. … ». Εξάλλου, στο άρθρο 56 του Κ.Χ.Ε.Ε. ορίζεται ότι: «... 3. Κληρικός παντός βαθμού ή μοναχός της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, προκειμένου να μετακινηθή εκτός των ορίων της εκκλησιαστικής περιφερείας αυτού, δέον να έχη την άδειαν μόνον της προϊσταμένης του αρχής, προκειμένου δε να παραμένη εις ετέραν περιφέρειαν πέρα του διμήνου εντός του αυτού ημερολογιακού έτους, συνεχώς ή διακεκομμένως, δέον να τύχη αδείας και του επιχωρίου Μητροπολίτου. 4. Εάν μοναχός, μη εγγεγραμμένος εις Μονήν, περιέρχεται εν τω κόσμω, διατάσσεται υπό του επιχωρίου Αρχιερέως να εγκαταβιώση εις τινα Μονήν εις το μοναχολόγιον της οποίας και εγγράφεται, απειθών δε εισάγεται εις δίκην, περιοριζόμενος προσωρινώς εις το σωφρονιστήριον των κληρικών ή εἴς τινα Μονήν. 5 ... 6. Απαγορεύεται επί ποινή ακυρότητος η έκδοσις απολυτηρίου γράμματος κληρικού ή μοναχού, άνευ προηγουμένης εγγράφου συγκαταθέσεως του Αρχιερέως του τόπου, εις ον θα αποκατασταθή ο κληρικός, προκειμένου δε περί μοναχού και άνευ κανονικής βεβαιώσεως περί της μελλούσης εγγραφής αυτού εις το μοναχολόγιον της εις ην πρόκειται να εγγραφή Μονής».

7. Επειδή, στον εκδοθέντα κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 33 παρ. 2 του ν. δ/τος 126/1969 «Περί Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος» (Α΄ 27), το οποίο διατηρήθηκε σε ισχύ δυνάμει του άρθρου 6 παρ. 1 του ν. δ/τος 87/1974 (Α΄ 278) και μετά την κατάργηση του  
ν. δ/τος 126/1969 με την ίδια διάταξη, Κανονισμό 39/1972 της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος «Περί των εν Ελλάδι Ορθοδόξων Ιερών Μονών και των Ησυχαστηρίων» (Α΄ 103) ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Άρθρον 1 Ορισμός - Σκοπός α. Η Ιερά Μονή είναι πνευματικόν ίδρυμα προσευχής και εργασίας, εις ό εγκαταβιοί μία Ορθόδοξος Χριστιανική Αδελφότης ανδρών ή γυναικών αφιερωμένων εις τον Θεόν και υπεσχημένων να διέλθωσι την ζωήν αυτών εν αγνεία, ακτημοσύνη και υπακοή προς τον ηγούμενον και την Ορθόδοξον Ανατολικήν Εκκλησίαν της Ελλάδος. β. Σκοπός εκάστης Ι. Μονής, συμφώνως προς τας παραδόσεις της Ορθόδοξου Εκκλησίας, είναι η εν Κοινοβιακή πολιτεία αδιάλειπτος του εν Τριάδι Θεού δοξολογία, η δια λειτουργικών και κατ’ ιδίαν προσευχών, δια συνεχούς κατά Θεόν ασκήσεως και εν Αγίαις διακονίαις νέκρωσις των παθών των εν αυτή ασκουμένων και η υπ’ αυτών τελεία βίωσις της κατά Θεόν εν Χριστώ Ιησού Μυστικής ζωής, οδηγούσης εις ψυχικήν αυτών σωτηρίαν και θέωσιν. Άρθρον 2 Ίδρυσις Ιεράς Μονής α. Προς ίδρυσιν Ι. Μονής απαιτείται αίτησις Ελλήνων πολιτών, είτε αγάμων, κληρικών ή μοναχών, είτε λαϊκών αγάμων ή εν χηρεία διατελούντων προς τον Επίσκοπον της περιφερείας εις ήν θα ιδρυθή η Ι. Μονή. Τη αιτήσει, περιλαμβανούση την υπόσχεσιν περί της ισοβίου αφιερώσεώς των, και τηρήσεως των τριών μοναχικών ευχών, συνυποβάλλεται και αντίγραφον συμβολαιογραφικής πράξεως εμφαινούσης, ότι φυσικόν τι ή νομικόν πρόσωπον προς ίδρυσιν της Ιεράς Μονής προσφέρει εδαφικήν έκτασιν, μετά ή άνευ κτισμάτων, ικανήν να επαρκέση εις την στοιχειώδη συντήρησιν της Αδελφότητος. Ο λαβών ταύτα Αρχιερεύς κρίνων επί τη βάσει των Ι. Κανόνων, εφ’ όσον συγκατατίθεται εις την ίδρυσιν της Ι. Μονής, υποβάλλει τα δικαιολογητικά ταύτα δι’ ίδιου αυτού εγγράφου προς την Ι. Σύνοδον. Αύτη δε, εάν εγκρίνη την ίδρυσιν της Ι. Μονής, αποτείνεται προς το Υπουργείον Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων προς έκδοσιν του Ιδρυτικού Β. Δ/τος. β. Άπασαι αι εν τη Εκκλησία της Ελλάδος Ορθόδοξοι Ι. Μοναί, ανδρώαι ή γυναικείαι, αποτελούσι Νομικά Πρόσωπα Δημόσιου Δικαίου και λειτουργούσιν επί τη βάσει ιδίου εκάστη Κανονισμού, συντασσομένου κατά τας βασικάς διατάξεις του Γενικού Εσωτερικού Μοναστικού Κανονισμού του εγκριθησομένου υπό της Ιεράς Συνόδου. γ. … δ. … Άρθρον 5. Ι. Μοναί Ιδιωτικού Δικαίου (Ησυχαστήρια) … Άρθρον 6 Κανονικαί Δικαιοδοσίαι Επισκόπου 1. Εκάστη Ι. Μονή διατελεί υπό την Κανονικήν Δικαιοδοσίαν του κατά τόπον Επισκόπου, όστις α) μνημονεύεται εν πάσαις ταις Ι. Ακολουθίαις, β) ασκεί την ανωτάτην εποπτείαν πατρικώς και προστατευτικώς επί της Ι. Μονής και παρακολουθεί την ομαλήν κατά τους θείους και Ι. Κανόνας λειτουργίαν αυτής, γ) χειροθετεί τον εκλεγέντα Ηγούμενον, δ) εγκρίνει τας κουράς των μοναχών, ε) ανακρίνει τα Κανονικά παραπτώματα των εν αυτή διαβιούντων και φροντίζει δια την άμεμπτον αυτών βιοτήν, στ) ελέγχει την νομιμότητα της οικονομικής διαχειρίσεως. 2. … Άρθρον 7 Διοίκησις Ι. Μονής Την διοίκησιν της Ι. Μονής και την εκτελεστικήν εξουσίαν ασκεί ο Ηγούμενος μετά του Ηγουμενοσυμβουλίου. Η πνευματική εποπτεία ανήκει εις τον Ηγούμενον της Αδελφότητος. Παν θέμα αναγόμενον εις την διοίκησιν της Ι. Μονής προβλέπεται υπό του Κανονισμού αυτής. ... Άρθρον 8 Ηγούμενος Παν θέμα αναφερόμενον εις τα της εκλογής καταστάσεως κ.λπ. του Ηγουμένου καθορίζεται υπό του Κανονισμού εκάστης Ι. Μονής εν συνδυασμώ και προς τας διατάξεις του Γενικού Εσωτερικού Μοναστικού Κανονισμού. Άρθρον 9. Περί δοκίμων Μοναχών και Κληρικών α. Ο προσερχόμενος ως δόκιμος εις την Ι. Μονήν επί σκοπώ εγκαταβιώσεως εν αυτή δέον όπως άγη τουλάχιστον το 17ον έτος της ηλικίας αυτού και είναι άγαμος ή διατελή εν χηρεία άνευ τέκνων ή μετά τέκνων συμπληρωσάντων το 18ον έτος της ηλικίας αυτών. Εάν είναι έγγαμος, δέον όπως έχη έγγραφον συγκατάθεσιν της συζύγου ή του συζύγου προκειμένου περί γυναικός συντασσόμενην ενώπιον του οικείου Επισκόπου. Εν τη τελευταία ταύτη περιπτώσει η περί της ηλικίας των τέκνων δέσμευσις ισχύει. Εάν ο προσερχόμενος είναι ανήλικος, απαιτείται έγγραφος συγκατάθεσις των γονέων αυτού. Η πρόσληψις και η αποβολή των δοκίμων ανάγονται εις την αρμοδιότητα του Ηγουμενοσυμβουλίου. β. Η προ της κουράς δοκιμασία διαρκεί επί τριετίαν πάντως δε μέχρι και της συμπληρώσεως του 21ου έτους της ηλικίας του δοκίμου. Εις εξαιρετικάς περιπτώσεις, περί ων προβλέπει ο πέμπτος κανών της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ο χρόνος της δοκιμασίας των υποψηφίων μοναχών δύναται να συντμηθή. Κατά τον χρόνον της δοκιμασίας ο δόκιμος οφείλει απαραιτήτως να εγκαταβιοί συνεχώς εν τη Ι. Μονή. γ. Κουρά μοναχού και χειροτονία αυτού εις Διάκονον ή Πρεσβύτερον τελούνται τη προτάσει του Ηγουμενοσυμβουλίου προς τον οικείον Επίσκοπον, τηρουμένων των ισχυουσών διατάξεων. Άρθρον 10 Πειθαρχικαί ποιναί και άδεια των Μοναχών Αι άδειαι των μοναχών χορηγούνται συνωδά τω άρθρω 45 παρ. 2 του Ν.Δ. 126/69 «περί Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος». Μοναχός τις δύναται να αιτήσηται Κανονικόν απολυτήριον εκ της Ι. Μονής αυτού, όπερ χορηγείται αυτώ εάν υφίστανται αποχρώντες λόγοι και αφού εξασφαλισθή η συγκατάθεσις του Μητροπολίτου εις την επαρχίαν του οποίου υπάγεται η Ιερά Μονή εις ήν ο απολυόμενος μοναχός επιθυμεί εφεξής να μονάση. Η έξω της Ι. Μονής ή και η εις ετέραν Ι. Μονή παραμονή μοναχού τινος άνευ και πέραν της αρμοδίως χορηγηθείσης αδείας απαγορεύεται απολύτως, εν εναντία δε περιπτώσει και εφ’ όσον αποτυχώσιν αι δια της πειθούς προσπάθειαι της προϊσταμένης αυτού αρχής, τη συνδρομή της αρμοδίας αρχής επαναφέρεται ούτος εις την Ι. Μονήν της μετανοίας του. ...». Περαιτέρω, στο από 28.7/15.9.1858 β.δ «Κανονισμός περί των Μοναστηρίων» προβλέπεται στο Τμήμα Α΄, Κεφ. Ζ΄ αυτού η τήρηση βιβλίων από εκάστη Ιερά Μονή, μεταξύ των οποίων και το μοναχολόγιο (περ. β΄), στο οποίο εγγράφεται κάθε μοναχός και δη το ονοματεπώνυμο αυτού, η πατρίδα του, η ηλικία του, ο χρόνος προσέλευσής του στη Μονή και ο χρόνος κουράς του.

8. Επειδή, στον ν. ΓΥΙΔ/1909 «Περί Γενικού Εκκλησιαστικού Ταμείου και διοικήσεως Μοναστηρίων» (Α΄ 270) ορίζονται, μεταξύ άλλων τα εξής: «Άρθρον 15 … Ο μέλλων να γίνη μοναχός πρέπει να υποστή πρότερον τριετή δοκιμασίαν εν τη Μονή, εν ή μέλει να καρή. Ο δόκιμος προσλαμβάνεται υπό του Ηγουμενοσυμβουλίου τη προτάσει πρεσβυτέρου μοναχού, υφ’ ον μέλλει να υποταχθή, τη εγκρίσει του αρμοδίου επισκόπου. … Άρθρον 18. Πάσα η περιουσία των κειρομένων μοναχών περιέρχεται αυτοδικαίως εις την μονήν, μετ’ αφαίρεσιν της νομίμου μοίρας υπέρ των αναγκαίων κληρονόμων, απαιτητής από της κατατάξεως του μοναχού. …».

9. Επειδή, οι Ιερές Μονές του κλίματος της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι θρησκευτικά καθιδρύματα, τα οποία σκοπό έχουν την άσκηση των εγκαταβιούντων σε αυτές ανδρών ή γυναικών σύμφωνα με τις μοναχικές επαγγελίες και τους περί μοναχικού βίου ιερούς κανόνες και παραδόσεις της Εκκλησίας (άρθρα 39 παρ. 1 του Κ.Χ.Ε.Ε. και 1 του Κανονισμού 39/1972 της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος). Οι εν λόγω Ιερές Μονές χαρακτηρίζονται από το νόμο ως νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (άρθρα 1 παρ. 4 του Κ.Χ.Ε.Ε. και 2 περ. β΄ του Κανονισμού 39/1972), σύμφωνα δε με πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ο διορισμός και η παύση των οργάνων διοίκησής τους, δηλαδή του Ηγουμένου και των μελών του Ηγουμενοσυμβουλίου, αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, υποκείμενες σε αίτηση ακυρώσεως ενώπιόν του (βλ. ΣτΕ 334/1938, 2403/1965, 688/1967, 2714/1984, 3145/1998, 1952/2000, 34, 36, 3769/2009, 510/2015). Περαιτέρω, έχει κριθεί ότι αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη υποκείμενη σε αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ απόφαση εκκλησιαστικής αρχής, η έκδοση της οποίας προβλέπεται από διάταξη πολιτειακού νόμου και όχι από τους ιερούς κανόνες και η οποία έχει έννομες συνέπειες ως προς την κατάσταση προσώπου ως μοναχού συγκεκριμένης Ιεράς Μονής και ως προς τα απορρέοντα από αυτήν δικαιώματα, δεδομένου ότι η ιδιότητα του μοναχού αποτελεί προϋπόθεση για την επέλευση έννομων συνεπειών τόσο στο ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο δίκαιο (πρβ. ΣτΕ 1371/2011, 502/2011, 1952/2000, 825/1988 Ολ). Εν προκειμένω, η έκδοση των προσβαλλομένων πράξεων περί απομάκρυνσης της αιτούσας από την Ιερά Μονή, στην οποία εγκαταβιούσε, με την αιτιολογία ότι δεν απέκτησε νομίμως την ιδιότητα της μοναχής, προβλέπεται από τις διατάξεις των άρθρων 39 παρ. 6 του ΚΧΕΕ, 15 του ν. ΓΥΙΔ/1909 καθώς και του άρθρου 6 παρ. 1 του Κανονισμού 39/1972 της ΔΙΣ και έχει έννομες συνέπειες ως προς την υποχρέωσή της να εγκαταβιοί ή όχι στη συγκεκριμένη Ιερά Μονή. Συνεπώς, από την προσβολή των πράξεων αυτών γεννάται διαφορά διοικητικού δικαίου υπαγόμενη στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών της καθ’ ής Ιεράς Μητροπόλεως.

10. Επειδή, η υπό κρίση αίτηση παραμένει λυσιτελής και η παρούσα δίκη διατηρεί το αντικείμενό της, διότι κατά τα οριζόμενα στο Π.Δ. 49/2018 μετά τη διάλυση της Ιεράς Μονής Δώδεκα Αποστόλων ‘Κόκκινη Εκκλησιά’ η αδελφότητα της διαλυόμενης Ιεράς Μονής μετεγγράφεται στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου ‘Καραϊσκάκη’ Μαυρομματίου της ιδίας Ιεράς Μητροπόλεως. Συνεπώς, σε περίπτωση αποδοχής της υπό κρίση αιτήσεως η αιτούσα δύναται να μετεγγραφεί στην ως άνω Ιερά Μονή.

11. Επειδή, η πρώτη προσβαλλομένη 510/166/13.3.2017 πράξη του Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων εξεδόθη μετά την δημοσίευση της 9/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσας. Δεδομένου ότι ο οικείος Μητροπολίτης επανεξέτασε την υπόθεση κατά συνεκτίμηση της προαναφερθείσας δικαστικής απόφασης, η προσβαλλόμενη πράξη έχει εκτελεστό χαρακτήρα και δεν είναι απλώς επιβεβαιωτική των προηγουμένων από 7.9.2016 και 16.9.2016 πράξεων του ιδίου, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών της καθ’ ής (πρβ. ΣτΕ 319/2021 σκ. 22). Αντιθέτως, η τρίτη προσβαλλομένη πράξη υπ’ αρ. 52/18.8.2016 αποτελεί ενημερωτικό έγγραφο της Καθηγουμένης της Ιεράς Μονής προς τον οικείο Μητροπολίτη, το οποίο απαραδέκτως προσβάλλεται με την υπό κρίση αίτηση ως στερούμενο εκτελεστού χαρακτήρα.

12. Επειδή, από τις προπαρατεθείσες διατάξεις των άρθρων 39 παρ. 6 ΚΧΕΕ, 15 ν. ΓΥΙΔ/1909 και 9 περ. α΄ και γ΄ του Κανονισμού 39/1972 συνάγεται ότι για την έγκριση της μετάβασης προσώπου από το καθεστώς του λαϊκού στο καθεστώς του μοναχού, μετάβαση που έχει καθοριστικές συνέπειες ως προς την προσωπική του κατάσταση, είναι αρμόδιοι αφενός το Ηγουμενοσυμβούλιο και αφετέρου ο οικείος Μητροπολίτης (πρβ. ΣτΕ 1393/2017). Ειδικότερα, ο μέλλων να γίνει μοναχός πρέπει να γίνει δεκτός από το Ηγουμενοσυμβούλιο προκειμένου να υποστεί τριετή δοκιμαστική υπηρεσία, κατόπιν έγκρισης του αρμοδίου Μητροπολίτη (άρθρα 15 ν. ΓΥΙΔ/1909 και 9 περ. α΄ του Κανονισμού 39/1972), να μην αποβληθεί από αυτό κατά τη διάρκειά της (άρθρο 9 περ. α΄ του Κανονισμού 39/1972) και, τελικά, να προταθεί από το εν λόγω Ηγουμενοσυμβούλιο προς τον οικείο Μητροπολίτη προκειμένου να καρεί μοναχός (άρθρο 9 περ. γ΄ του Κανονισμού 39/1972, 39 παρ.6 ΚΧΕΕ) και να εγγραφεί στο προβλεπόμενο από τη διάταξη της περ. β΄ του Κεφ. Ζ΄ του Τμήματος Α΄ του από 28.7/15.9.1858 β.δ μοναχολόγιο της οικείας Ιεράς Μονής. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής, οι μοναχοί της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας τελούν σε απολύτως ιδιόρρυθμο καθεστώς, έχοντας παραιτηθεί από τα περισσότερα δικαιώματά τους, έχοντας παραχωρήσει την περιουσία τους στη Μονή και έχοντας υποσχεθεί ότι θα διέλθουν τη ζωή τους σε αγνεία, ακτημοσύνη και υπακοή προς τον Ηγούμενο [βλ. άρθρο 1 (α) του Κανονισμού 39/1972], χωρίς να μπορούν ούτε ν’ αποβάλουν από εκκλησιολογική άποψη το μοναχικό σχήμα ούτε κατ’ αρχήν να εγκαταλείψουν (βλ. άρθρο 10 του Κανονισμού 39/1972) τη Μονή της μετανοίας τους (βλ. ΣτΕ 1393-4/2017, 14/2020, 2200/2020). Στο πλαίσιο αυτό, αποτελεί εξαίρεση η μετακίνηση και ένταξή τους σε διαφορετική Μονή ή -πολύ περισσότερο- σε Μονή άλλης Επισκοπής (βλ. ΣτΕ 319/2021). Εξάλλου, ο επιχώριος Μητροπολίτης, ο οποίος εγκρίνει την κουρά των μοναχών και ασκεί πνευματική και κανονική εποπτεία επί των Ιερών Μονών της επαρχίας αυτού (άρθρο 39 παρ. 6 ΚΧΕΕ, πρβ. ΣτΕ Ολ673/2021 σκ. 14), έχει αρμοδιότητα να ζητήσει την απομάκρυνση από τις ως άνω Ιερές Μονές των προσώπων που παραμένουν σε αυτές χωρίς να είναι εγγεγραμμένα στο μοναχολόγιο και χωρίς να έχουν την ιδιότητα του μοναχού (πρβ. ΣτΕ 319/2021).

13. Επειδή, οι πιο πάνω ρυθμίσεις σχετικά με τη διαδικασία κουράς του μοναχού και με την αρμοδιότητα του οικείου Μητροπολίτη να ζητεί την απομάκρυνση από Μονή, που τελεί υπό την εποπτεία του, προσώπου που δεν έχει την ιδιότητα του μοναχού, δεν παραβιάζουν τη θρησκευτική ελευθερία του, όπως αυτή κατοχυρώνεται από το άρθρο 13 παρ. 1, 2 του Συντάγματος, ούτε το δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος. Και τούτο, γιατί οι διατάξεις αυτές δεν κατοχυρώνουν δικαίωμα του μέλους μιας θρησκευτικής κοινότητας ν’ αποκλίνει από τα γενόμενα δεκτά από την ίδια τη θρησκευτική αυτή κοινότητα (εν προκειμένω, από τις ανωτέρω ρυθμίσεις του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας, καθώς και του Κανονισμού 39/1972), αλλά μόνο το δικαίωμα του μέλους αυτού ν’ αποχωρήσει από τη θρησκευτική κοινότητα, αν διαφωνεί (πρβλ. ΣτΕ 2200/2020, 319/2021).

14. Επειδή, σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί ανωτέρω, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι οι λόγοι ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλεται ότι ο οικείος Μητροπολίτης αναρμοδίως εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αφού αρμοδιότητα απομάκρυνσης μοναχού από την Ιερά Μονή της μετανοίας του έχει σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 39 παρ. 6 του ΚΧΕΕ και 9 παρ. α’ του Κανονισμού 39/1972 μόνον το συλλογικό όργανο διοικήσεως της Μονής, δηλαδή το Ηγουμενοσυμβούλιο. Άλλωστε, εν προκειμένω η προσβαλλόμενη πράξη του αρμόδιου Μητροπολίτη εξεδόθη σε συνέχεια και του από 52/ 18.8.2016 εγγράφου της Καθηγουμένης της Μονής, με την οποία η Ηγουμένη ζητούσε τη συνδρομή του Μητροπολίτη προκειμένου να απομακρυνθεί η αιτούσα από το χώρο της Μονής. Επίσης, αβασίμως προβάλλεται ότι ελλείψει του Ηγουμενοσυμβουλίου τη σχετική αρμοδιότητα διέθετε στην προκειμένη περίπτωση η υφισταμένη προσωρινή Διαχειριστική Επιτροπή, ως de facto συλλογικό όργανο, οι δε περαιτέρω λόγοι και ισχυρισμοί σχετικά με τη νόμιμη συγκρότηση και λειτουργία της διορισθείσας διαχειριστικής επιτροπής και το κύρος της τρίτης προσβαλλομένης πράξης υπό την εκδοχή ότι εκπορεύεται από την εν λόγω διαχειριστική επιτροπή είναι απορριπτέοι ως αλυσιτελείς.

15. Επειδή, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι πλημμελώς αιτιολογημένη και εκδόθηκε κατά πλάνη περί τα πράγματα, διότι ερείδεται στην εσφαλμένη εκδοχή ότι η αιτούσα δεν έγινε αποδεκτή στην Ιερά Μονή Δώδεκα Αποστόλων από την προσωρινή Διαχειριστική Επιτροπή και ότι η εισδοχή της δεν ενεκρίθη από τον αρμόδιο Μητροπολίτη. Προς τεκμηρίωση των ισχυρισμών της επικαλείται η αιτούσα με το εισαγωγικό δικόγραφο καθώς και με το από 1.2.2018 υπόμνημά της τα ακόλουθα στοιχεία: α) την υπ’ αρ. 563/28.4.2011 εγκριτική πράξη του πρώην Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων Κυρίλλου για την εγκαταβίωση της αιτούσας στην Ι.Μ. Δώδεκα Αποστόλων, β) την 3011/23.1.2017 ένορκη βεβαίωση του Γ.Α., στην οποία βεβαιώνεται ότι η αιτούσα εκάρη μοναχή στο ησυχαστήριο «Αγιά Τριάς- Επτάριθμος Χάρις» της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης το έτος 1994 με την ευλογία του Μητροπολίτη Εδέσσης και γ) το άνευ ημερομηνίας Πόρισμα έκτακτου οικονομικού ελέγχου στην Ι. Μ. Κόκκινης Εκκλησιάς για τα έτη 2009-2014 του εκκλησιαστικού ελεγκτή Π.Γ., στη σελ. 53 του οποίου αναφέρεται ότι «κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι η Μοναχή Αγάπη εγκαταβιούσε στην Ι. Μονή χωρίς όμως να είναι εγγεγραμμένη στο Μοναχολόγιο της Ι. Μονής που τέθηκε υπόψη μας αν και υπήρχε η σχετική έγκριση του επιχώριου επισκόπου. …» (αντίστοιχη αναφορά γίνεται και στη σελ.265). Ισχυρίζεται δε η αιτούσα ότι έγινε αποδεκτή ως μοναχή από τα μέλη του Ηγουμενοσυμβουλίου της Ιεράς Μονής, πλην της Καθηγουμένης, αλλά και από τα μέλη της (παρανόμως) ορισθείσας Διαχειριστικής Επιτροπής, τα οποία της παρείχαν διαμονή και διατροφή. Περαιτέρω, προβάλλεται ότι η διαμονή επί μακρόν στην εν λόγω Ιερά Μονή δημιούργησε στην αιτούσα τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι θα εγγραφεί στο μοναχολόγιο αυτής μετά την αποκατάσταση της νομίμου διοικήσεως, συνεπώς η προσβαλλομένη πράξη εξεδόθη κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της προστατευομένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου αλλά και κατά κατάχρηση εξουσίας, διότι κύριος στόχος της ένδικης διοικητικής δράσης του Μητροπολίτη είναι η απομάκρυνση και η αποψίλωση των διοικητικών αρμοδιοτήτων των αλλοδαπών μελών της Μονής καθώς και των ελληνίδων μοναχών. Εξάλλου, με το από 18.6.2021 κατατεθέν μετά τη συζήτηση υπόμνημά της η αιτούσα προσκομίζει τα ακόλουθα στοιχεία: α) από 28.4.2011 υπεύθυνη δήλωση της ιδίας απευθυνόμενη προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, με την οποία δηλώνει ότι προσέρχεται εκουσίως στην Ι. Μ. Δώδεκα Αποστόλων Κόκκινη Εκκλησιά και υπόσχεται να τηρεί τις τρεις βασικές μοναχικές αρετές και δη υπακοή, παρθενία και ακτημοσύνη, β) το από 28.4.2011 έγγραφο της Καθηγουμένης της Μονής, με το οποίο διαβιβάζεται προς τον οικείο Μητροπολίτη η προαναφερθείσα υπεύθυνη δήλωση της αιτούσας και υποβάλλεται παράκληση να εγκριθεί η εγκαταβίωση και εγγραφή αυτής στο μοναχολόγιο της Μονής και, γ) η υπ’ αρ. 563/ 28.4.2011 πράξη του Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, με την οποία ο Μητροπολίτης εγκρίνει την πρόταση της Ηγουμένης περί εγκαταβιώσεως της αιτούσας στη Μονή και εγγραφής αυτής στο μοναχολόγιο.

16. Επειδή, η προσβαλλομένη πράξη είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, καθώς από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι το Ηγουμενοσυμβούλιο ή έστω η προσωρινή Διαχειριστική Επιτροπή της Ι.Μ. Δώδεκα Αποστόλων είχε αποδεχτεί την αιτούσα, προκειμένου να υποστεί αυτή την προβλεπόμενη από τις διατάξεις των άρθρων 15 του ν. ΓΥΙΔ/1909 και 9 περ. α’ του Κανονισμού 39/1972 τριετή δοκιμαστική υπηρεσία, ότι πρότεινε στον οικείο Μητροπολίτη να καρεί μοναχή μετά την ολοκλήρωση αυτής, ούτε ότι ενεγράφη τελικώς στο μοναχολόγιο της Μονής. Εξάλλου, από τα στοιχεία που επικαλείται και προσκομίζει η αιτούσα με τα υπομνήματά της επίσης δεν προκύπτει η ολοκλήρωση της διαδικασίας κουράς της αιτούσας, ανεξαρτήτως του παραδεκτού της προσκόμισης ορισμένων εξ αυτών μετά τη συζήτηση της υποθέσεως. Και τούτο, διότι η 563/28.4.2011 εγκριτική πράξη του τότε Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων δεν αρκεί για την απόκτηση της ιδιότητας της μοναχής, αφού δεν προκύπτει ότι η αιτούσα ολοκλήρωσε την προβλεπόμενη τριετή δοκιμαστική υπηρεσία και πάντως δεν ενεγράφη στο μοναχολόγιο της Ιεράς Μονής Δώδεκα Αποστόλων Κόκκινη Εκκλησιά. Περαιτέρω, η ένορκη βεβαίωση του Γ.Α., την οποία επικαλείται και προσκομίζει η αιτούσα και με την οποία βεβαιώνεται ότι η αιτούσα εκάρη μοναχή στο ησυχαστήριο «Αγιά Τριάς - Επτάριθμος Χάρις» της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης το έτος 1994 με την ευλογία του Μητροπολίτη Εδέσσης, δεν αποδεικνύει ότι αυτή απέκτησε την ιδιότητα της μοναχής από το έτος 1994, αφού τούτο δεν προκύπτει και από έγγραφα στοιχεία εκκλησιαστικών αρχών ενώ, άλλωστε, η αιτούσα δεν ισχυρίζεται, ούτε αποδεικνύει περαιτέρω ότι μετακινήθηκε από το προαναφερθέν ησυχαστήριο και μεταγράφηκε στην Ιερά Μονή Δώδεκα Αποστόλων κατά την προβλεπόμενη από το άρθρο 56 παρ. 3-4 Κ.Χ.Ε.Ε. διαδικασία. Ενόψει των ανωτέρω το πραγματικό γεγονός της παραμονής της αιτούσας στην Ιερά Μονή Δώδεκα Αποστόλων επί περίπου έξι χρόνια δεν αρκούσε για την δημιουργία προστατευόμενης εμπιστοσύνης στο πρόσωπό της ως προς την κτήση της ιδιότητας της μοναχής, η δε έκδοση της προσβαλλομένης πράξης δεν παραβιάζει τις αρχές της χρηστής διοίκησης, ούτε συνιστά κατάχρηση εξουσίας, απορριπτομένων όλων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών.

17. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί.

Δ ι ά τ α ύ τ α

Καταργεί τη δίκη ως προς την δεύτερη αιτούσα.

Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου στην δεύτερη αιτούσα, ως προς την οποία καταργείται η δίκη.

Απορρίπτει την αίτηση κατά τα λοιπά.

Επιβάλλει στην αιτούσα τη δικαστική δαπάνη της καθ’ ής Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, η οποία ανέρχεται στο ποσό των τετρακοσίων (460) εξήντα ευρώ.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 28 Ιουνίου 2021 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 18ης Ιανουαρίου 2022.

Η Πρόεδρος του Δ´ ΤμήματοςΗ Γραμματέας του Δ´ Τμήματος

Μ. ΚαραμανώφΙ. Παπαχαραλάμπους

ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

Εντέλλεται προς κάθε δικαστικό επιμελητή να εκτελέσει όταν του το ζητήσουν την παραπάνω απόφαση, τους Εισαγγελείς να ενεργήσουν κατά την αρμοδιότητά τους και τους Διοικητές και τα άλλα όργανα της Δημόσιας Δύναμης να βοηθήσουν όταν τους ζητηθεί.

Η εντολή πιστοποιείται με την σύνταξη και την υπογραφή του παρόντος.

Αθήνα, ...

Η Πρόεδρος του Δ΄ Τμήματος     Η Γραμματέας του Δ΄ Τμήματος